دیوار آرمان خواهی

روزی روزگاری، وقتی آن سالهای اول فعالیت دانشجویی ام را طی میکردم، گاهی اوقات مجبور می شدم شب ها تا دیر وقت در دانشگاه بمانم و کارهای فوریتی که همیشه هم آوارشان بر سرمان خراب شده بود را(با کمک بقیه دوستان) به جایی برسانم و بعد، مثلاً ساعت 2 بعد از نیمه شب، وقتی به خوابگاه برمیگردم و با درب بسته اش روبرو می شوم، از روی دیوار خوابگاه وارد بشوم و الباقی ماجرا...
حال دوباره رسیده ایم به روزهای پر تنش و قدری پرکار و حالا با ورودی های جدیدتر از خودم باید کار کنم؛ ساعت تازه از نیمه شب گذشته، دوستی که قرار است با کمک هم کاری را تمام کنیم، به من تذکر می دهد که ساعت بسته شدن درب خوابگاه نزدیک است باید برود؛ می گویمش قدری منتظر بماند و صبر کند تا با کمک هم کار را تمام کنیم و سر وقت برسانیم؛ بعد هم از دیوار خوابگاه بالا برود و برسد به اتاق و محل خواب عزیزش!
میگوید نه، از در می روم...
اصلاً کاری به این ندارم که بالا رفتن از دیوار خوابگاه دقیقاً چه مفسده ی جبران ناپذیری در زندگی بشر در طی قرون و اعصار داشته است و این حرف ها...
اما حالا که کار را نیمه تمام به نیت رسیدن به درب خوابگاه، رها کرده و رفته، یک جمله در ذهنم رژه می رود:

قبل تر ها، دیوار آرمانخواهی مان، خیلی بلند از دیوار خوابگاه بود!

داریم از این نوعش را؟

"روحانیت متعهد، به خون سرمایه داران زالو صفت تشنه است"

سید روح الله موسوی

پ.ن:

"راستى اگر کسى فکر کند که استعمار، روحانیت را با این همه مجد و عظمت و نفوذ تعقیب نکرده و نمیکند، ساده‏ اندیشى نیست؟"

"خطر تحجرگرایان و مقدس نمایان احمق در حوزه‏ هاى علمیه کم نیست."
"طلاب عزیز لحظه ‏اى از فکر این مارهاى خوش خط و خال کوتاهى نکنند، اینها مروّج اسلام امریکایى ‏اند و دشمن رسول اللَّه. آیا در مقابل این افعی ها نباید اتحاد طلاب عزیز حفظ شود؟"

به نرخ شرف

روی صندلی ترمینال، منتظر نشسته بودم تا وقتش برسد؛

کسی که ظاهرش قدری غیرعادی بود برایم آمد نشست روی صندلی های آن طرف تر؛ لباس خاصی به تن داشت، مثل بادگیر یا چیزی شبیه آن؛ بی خیال قیافه ی یارو شدم که به نظر شبیه لرها بود چهره اش؛

چند دقیقه بعد دستش را بلند کرد که یعنی یک لحظه بیا؛ قدری حرف زد و گفت به پول نیاز دارد و کشتی گیر است -گوشش هم کلمی بود البته- و اهل فلان شهر و لک است و خیلی غیرتی و فلان و بهمان؛ گفت پولش گم و گور شده و به پول نیاز دارد و آدم بی پولی نیست و تا ساعت فلان پول را به من برمیگرداند و شماره ی کارت بانکی را هم خواست؛ به مادرش هم قسم خورد و تأکید کرد که من لر و لک هستم و این مسائل برایم خیلی مهم است و این صحبت ها!

نیازی به فکر کردن نبود؛ قبلتر ها با خودم قرار گذاشتم که وقتهایی که کسی این طور حرفها را بزند، ولو تضمینی هم نباشد، ولو حس کنم که دروغ میبافد و برگشتی در کار نیست، اگر داشته باشم، بدهم مبلغ را!

با خودم قبلاً حساب و کتابش را کرده ام که اگر یک درصد هم ممکن باشد که او واقعاً نیاز دارد، و من اشتباه حس کرده ام، به این می ارزد که مردانگی ظاهری را نفروشم به ریال امروز تا مبادا روزی کسی که واقعاً نیازمند است دست خالی برگردد!

مبلغ را دادم؛ با این فرض که برگشتی هم در کار نیست؛ و البته برگشتی هم واقعاً در کار نبود؛

از آن روز یک حسرت اما به دلم مانده؛

این که به یارو باید این را میگفتم که "اگر واقعاً نمی توانی برگردانی پول را و یا حتی نمیخواهی برگردانی، اشکالی ندارد، بگو نمیخواهی برگردانی، من پول را پس نمیگیرم از تو؛ اما این دروغ را نمی توانم ببخشم؛ راحت باش و بگو که برگشتی در کار نیست تا من دل چرکین نشوم به هر کسی که ممکن است واقعاً نیازمند باشد؛ بگو تا حالم به هم نخورد از این که کسی بخاطر ریال امروز، حاضر است شرفش را بفروشد؛ چه رسد به این که بخواهد قسم به دروغ هم بخورد؛..."

همیشه از ضرر ها و حقوق مادی ام به راحتی گذشته ام؛ حتی از حقوق معنوی خودم هم می گذرم معمولا؛ اما جایی که پای گند زدن به عقاید جامعه در بین باشد، برای من کوتاه آمدنی در کار نیست؛ اگر مثقال ذره ای حقی داشته باشم، نمی گذرم بابت دروغ و عدم وفای به عهد!

پ.ن: مهم نیست که نژادش واقعاً لر بوده یا نه، مهم نیست که ایرانی بوده یا نه؛ این که از لر بودنش گفتم، بخاطر این بود که لرها معروفند به این عقیده و پای بندی به عهدشان؛ بدیهیست که سوءاستفاده از این شهرت و صفت خوب لرها باعث رنجش بیشتر من شده و یکی از همان حقوقی که نمی گذرم همین است!

تَنفَعُ الْمُؤْمِنِینَ

"همیشه پس از نوشتن متن منتقدانه تان، تصور کنید که رهبرتان هم آن را خوانده اند و منصفانه تصور کنید حس ایشان را."

پ.ن:تذکر به جایی که لازم بود اینجا نوشته بشود؛ توی این هیاهوی سیاسی و مجازی و... تک جملاتی نعمت اند؛ و شکر بر آن، واجب است!
پ.ن2: سابقه ام را برخی دوستان بهتر می دانند؛ کار طنز را چندین سالی میشود انجام می دهم، و آنها که نزدیک تر بوده اند، خوب میدانند که برای اینکه راضی به نشر مطلب طنزی بشوم، چندین و چند بار آن را بررسی میکنم مبادا خط قرمزهای شرعی، قانونی، اخلاقی، منطقی و آبرویی را گذشته باشد! این را گفتم تا هم توصیه ای باشد برای بقیه و هم این که بگویم با این وجود اما آن جمله ی بالا، جمله ی به جایی بوده است!

مورد داشتیم(9)-کجایی دهخدا؟

مورد داشتیم چندین و چند بار متن موجود در خبر زیر -در مورد توافق نامه ژنو و مذاکره بعد از آن- را مطالعه کرده و هنوز که هنوز است معنای برخی کلمات متنش را متوجه نشده؛ از جمله کلمات زیر:

"مفید"، "سازنده"، "اختلافات اساسی"، "باقی"!

عضو ارشد ستاد مورد داشتیم افزود: یک عدد علامه دهخدای لغت نامه نویس جهت انجام پاره ای امور کشوری و لشکری مورد نیاز است!

پ.ن:عراقچی: گفت‌وگوها با 3 کشور اروپایی مفید و سازنده بود/اختلافات در موضوعات اساسی همچنان باقی است

جهت اطلاع خودمان، نه دولت!

شهید رجایی:

قطعات یدکی، آن اندازه که از این شیطان بزرگ طلب داریم از حلقومش بیرون می کشیم. اما برای پیروزی در این جنگ تحمیلی ساختگی، حاضر نیستیم برای یک لحظه هم که شده نوکری آمریکا را به خاطر گرفتن قطعات یدکی قبول کنیم.

مورد داشتیم(8)- شهرام علیه الرحمه؟

مورد داشتیم کسی که سه دهه است وزیر نفت دولت های مختلفه و از طرفی هیچ ارتباط خاصی هم به قضیه کرسنت و استات اویل و ... نداره،  فرموده اند:

از رانت متنفرم!!!

ستاد عالی مورد داشتیم افزود:

یکی این آقای وزیر نفت از رانت متنفر هست، یکی هم جناب شهرام جزایری و آقای نعمت زاده که حق پدربزرگی به گردن مون داره..

مورد داشتیم(7)- بی سواد از نوع بین الملل

مورد داشتیم اهل خود ایالات منفصله ی امریکا؛ از اون بی سواد های بی شناسنامه ی عهد حجری اون هم از نوع بین المللی ش؛ در رابطه با توافق نامه ژنو و در واقع "تعهدنامه یک طرفه ایران" که وزارت خارجه ی دولت جناب حسن روحانی مذاکره کننده ی ارشدش را پای کار گذاشت، میگه:

آمریکا می داند شما ایرانی ها دنبال سلاح هسته ای نیستید؛ خودش این دروغ را گفته است. لذا دنبال این نباشید که به او ثابت کنید فعالیت هسته ای تان صلح آمیز است. هدف آمریکا جلوگیری از پیشرفت ایران است!

گرت پورتر، نویسنده و محقق آمریکایی کتابی بی نظیر با عنوان "بحران ساختگی: داستان ناگفته هراس از ایران هسته ای"

ستاد عالی مورد داشتیم خاطر نشان میکند به یک عدد ماله کش جهت بتونه کاری ترک های دیوار تحریم نیازمندیم!

بحرین... و ما ادراک ماالبحرین

دنیا را بر سرش خراب کرده اند... باورت می شود کسی مظلوم تر از غزه هم باشد؟

*بغض می شوم با شنیدن نام بحرین...

اصلاح طلبان خودمتناقض

یکی از هزار طنز روزگار ما هم شده این نشریه ی "وزین"! گویا حتی معنای نام خودش را هم چندان فهم نکرده! "مردم سالاری" که البته احتمالاً مرادش صرفاً همان "دموکراسی" غربی است، خیلی مختصر یعنی "پیروزی اکثریت معتبر است! مثلا در همین ماجرای مجلس شورای اسلامی و عدم رأی اعتماد مجدد و در واقع همان استیضاح وزیر علوم دولت آقای حسن روحانی همین بساط را شاهد بودیم؛

از قضا دست اندرکاران این نشریه، همین معنای همه گیر و همه فهم را هم درک نکرده اند؛ تیتر، گویای همه ی تناقضات عقلی و درکی است به نظرم!

چرا که اساساً یا اقلیت، واقعاً اقلیت است که در آن صورت امکان پیروزی اش در رأی شماری صفر است! یا اقلیت، اصلا اقلیت نیست و بل اکثریت است، که تکلیف مشخص است!

*نیاز به گفتن نیست که مردم سالاری همان نشریه است که وقتی رئیس جمهور دهم سخنرانی اش انجام نشد، درباره ی سخنان رئیس جمهور(که ایراد نشده بود) نقد نوشت!

** حالا بعضی ها هم شاید کل نقدشان به این نشیه، تکراری بودن عکس های آقای فرجی باشد!