"سمنو" دست خداست

سنتی هست توی فامیل پدری:سمنوی سفره عید همه رو،عمه بزرگ درست میکنه و میفرسته; خدا بیامرزدشون،امسال خودشون بین ما نیستند، اما سمنوها از همون خونه بیرون میاد هنوز.
دیروز 3تا ظرف سمنو آوردند برای ما: یعنی خودمان(من، ابوی و والده مکرمه)،داماد(و البته آبجی محترمه بنده) و عروس خانه(و اخوی ما)!
مادر گفت: "سال قبل،2 تا بود،امسال 3تا; خداکنه سال بعد4تا باشه"
و بعد همه به من نگاهی انداختند...
با خودم گفتم "سمنو دست خداست;هرچی اون بخواد..."

*فاتحه ای بخوانید برای عمه مرحومم...برای همه آنهایی که نوروز قبل کنارمان بودند و...
**ضمناً این گذاره حکیمانه بنده را هم کلی در نظر بگیرید.

یک سال بعد نوشت: سمنو دست خداست؛ اما سمنوی من را انگار به دست دیگری دادند؛ نوش جانش باشد؛ هر چه باشد ما هم خدایی داریم!